In pai

Hallo!!! Daar ben ik weer!

Alles gaat goed. Ik zit nu in Pai, ongeveer 4 uur met de bus van Chiang Mai in de heuvels. Het is een dorp met volgens mijn boek 3,000 inwoners. Hier ben ik zaterdagmiddag aangekomen.

Ik zit in Tonsa Guest House
116 Moo 3, Wiangtai, Pai.

De reden dat ik een dag later ben vertrokken is omdat ik een eigen "afscheidsfeestje" had en ik vervolgens om 5.30 in mijn GH terug kwam...
Vrijdag heb ik de hele dag films gegekeken en toen ben ik maar zaterdagochtend vertrokken. De weg had verschrikkelijk veel bochten, dus ik heb maar een pilletje genomen voor de zekerheid...
Pai is een hippiedorp. Ik kwam hier overdag aan en dat is een verschil met 's avonds.
'S avonds zijn er eetstalletjes en zijn de restaurants en barretjes open. Ik heb nog nooit zoveel live jazz, blues en jam sessies meegemaakt als hier in Thailand. Er zijn hier ook veel touristen maar allemaal van die laid back people/ alternatieven.

Het leven is wel duurder hier. Mijn gh daarentegen is super voor 200 baht.
Ik had een visitekaartje gekregen van mijn gh in Chiang Mai. Ik heb een tweepersoonsbed met een heerlijk dekbed ( wat je ook echt nodig hebt) een eigen toilet met een eigen douche en met echt heet water. ( dat ga je waarderen). En het is rustig!
Maar het internet is drie keer zo duur als in Chiang Mai.
Daarom heb ik alleen gister snel wat foto's erop gezet en vandaag weer een verhaaltje.
Mam en pap, ik probeer jullie vandaag te bellen want alles sluit hier ook eerder
dan in de "grote stad".
Het wordt ook steeds warmer. Gelukkig zijn hier ook een aantal boekwinkels dus ik ben heel veel aan het lezen. Mijn laatste boek was de alchemist van Coelho. Ik vond het echt een fantastisch boek. Het enigste waar ik nu voor bid ( dank zij het boek)is voor een behouden terugkomst naar Nederland.
Dat is mijn enigste doel. Leef dag bij dag, geniet van alles om je heen maar ik wil heelhuids terugkomen.
Ik mis iedereen verschrikkelijk maar tot nu toe vermaak ik me wel. Ik ben wel blij dat ik gekozen heb om een lange tijd weg te gaan omdat ik me nu pas relaxed voel na een maand. Ik weet dat deze ervaring een stempel op mijn leven gaat drukken.
Maar het voelt al veel langer dan 1,5 maand.

Eergister ben ik naar een zwembad geweest om even bij te komen. Echt super!
Ik heb al heel veel mensen ontmoet die allemaal veel goede ideeen en tips hebben.
Mensen uit Israel, Duitsland, Amerika, Ierland. Ze komen echt overal vandaan!

Ik ben nu alweer aan het bedenken waar ik nu heen ga. Mijn visa verloopt over drie weken, dus ik moet dalijk ergens de grens over.
Er zijn zoveel mogelijkheden, maar wat ik ga doen is waarschijnlijk terug naar Chiang Mai en dan naar Laos.

Hier heb ik nog niet veel actiefs gedaan.
Ik heb gedacht aan een trektocht maar dat trekt me niet in Pai. Rafting kan ook niet
( rivier te laag). Je kan yoga en andere vage cursussen volgen, maar dat trekt mij ook niet. Eigenlijk moet je een scooter huren om wat van de omgeving te zien maar ik durf nog niet...
Ik ben vandaag een Nederlander uit Amsterdam tegen gekomen en die raadde me een winkel aan waar je een automatische scooter kan huren maar ook met een verzekering erbij.
En het beste advies: rij rustig!
Dus misschien binnenkort...

Oh, Lorenzo...een Italiaanse man die ik ontmoet heb in Chiang Mai op een zaterdagstapavondje. Toen heb ik hem verteld waar ik verbleef. Ik dacht die zie ik nooit meer. En ik kom dinsdagavond net 1 minuut aan bij mijn gh en vervolgens komt hij aangelopen! Toeval bestaat niet merk ik steeds vaker. Daarna heb ik een heerlijke avond gehad waarvan ik de details niet op internet ga zetten! Ha, ha!

Lieve Charlotte en Tieb, Peet en Lois een hele fijne vakantie!!!!!!

Gefeliciteerd met je huisje lieve Jantiene. Ja, Ingmar ken ik nog. Ik heb nog eens gebeld voor iemand onder een valse naam maar ik weet niet meer voor wie. Onno Bogers ken ik ook nog. Die kwam ik nog een jaar geleden tegen en hij gaf mij toen een visitekaartje om een keer af te spreken maar het is er niet meer van gekomen. De wereld is inderdaad klein.

Spruitjes eten??? Weet je wel zeker dat dat mijn weblog was want daar kan ik mij niets van herinneren. Wat gaaf dat jullie naar Thailand gaan, maar de tips moeten nog komen! Het noorden is zeer relaxed maar ik wil nog naar het midden en naar het strand!

Mam, kan je mij vertellen op wat voor dag ik ben geboren? En hoe laat?

Dat piepje van de 7-11 ( ik dacht al dat het Amerikaans moest zijn) vergeet je inderdaad nooit meer. Hier in Pai zit er een maar dat was vroeger wel anders( toen was hier echt nog niets, werd mij verteld) Dat zal best maar alles wordt anders mensen! Tja, en hier zijn ook internetcafe's. Ze moeten wel, ze zijn altijd afgeladen met farang.

Zo, ik ga lekker wat eten en wat jam muziek luisteren, boekje lezen en slapen.

Bedankt weer voor alle lieve reacties.
Het is mooi dat deze site ook als een dagboek, spreekbuis door jullie wordt gebruikt. Zo blijven we allemaal op de hoogte!!

Veel liefs
Kirsten/ Cristina